என்னைப் பற்றி...

My photo
சுகவாசி. உலகின் அனைத்தையும் ரசித்துவிட வேண்டும் என்ற பேராசைக்காரன். ரசிக்கத் தானே சார், உலகம்.

Tuesday, September 7, 2010

கருப்பு வெள்ளை வாத்து


பக்.. பக்... பக்... என்று வட அமெரிக்கப் பகுதிகளில் பரிதாபமாக சுற்றித் திரிந்து கொண்டிருந்தவர் தான் திருவாளர். லேப்ரடார் வாத்து (Labrador Duck). இவருக்கு கருப்பு வெள்ளை வாத்து என்றும் ஒரு பெயர் உண்டு. ஆனால் வளர்ந்த ஆண் வாத்து மட்டும் தான் கருப்பு வெள்ளை நிறத்தில் இருக்கும். சிறிய வாத்துகளும், வளர்ந்த பெண் வாத்துகளும் பிரவுன் நிறத்தில் சிறிதளவு வெள்ளை இறக்கைகளுடன் காட்சியளிக்கும். இருப்பினும் ஆணாதிக்கப் பார்வை வாத்துகளையும் விட்டு வைக்காததன் விளைவு, கருப்பு வெள்ளை பட்டம்.

கடலில் வாழ்ந்த இந்த வகை வாத்துகளுக்கு மீன்கள், நத்தை, சிப்பி மற்றும் கடலில் மிதக்கும் நுண்ணுயிர்கள் தான் டயட். இவற்றை உடைத்து, வடிகட்டி சாப்பிட வசதியாக இவற்றிற்கு மிக அகலமான அலகுகள் இருந்தன. இந்த அலகுகள் தான் இவற்றை மற்ற வாத்துகளிடம் இருந்து வேறுபடுத்திக் காட்டின. இந்த வாத்துகளைப் பற்றி அதிகளவு ஆராய்ச்சிகள் நடைபெறுவதற்குள் இவை பூமியில் இருந்து மறைந்துவிட்டன. 1870களில் இவை அழிந்து போயிருக்கலாம் என ஆய்வாளர்கள் கருதுகின்றனர். இந்த வகை வாத்துகளை கடைசியாக 1878ல் நியூயார்க்கில் பார்த்ததாக குறிப்புகள் உள்ளன. தான் உண்டு, தன் வேலை உண்டு என்று சுற்றிக்கொண்டிருந்த இந்த வாத்துகளின் அழிவிற்கு என்ன காரணம் என உறுதியாகத் தெரியவில்லை.

மனிதர்களால் இவை வேட்டையாடப்பட்டிருக்கலாம் என ஒரு கருத்து நிலவுகிறது. ஆனால் இந்த வகை வாத்துகளின் இறைச்சி சுவையாக இருக்காது, அது மட்டுமின்றி விரைவில் அழுகியும் விடும். எனவே இறைச்சிக்காக இவை வேட்டையாடப்பட்டிருக்க அதிக வாய்ப்பில்லை. ஆனால் 19ஆம் நூற்றாண்டின் பிற்பகுதியில் வட அமெரிக்காவில் இறகு வர்த்தகம் சூடு பறந்து கொண்டிருந்தது. எனவே இறகுகளுக்காக இவை கொல்லப்பட்டிருக்கலாம் என்று ஒரு கருத்து நிலவுகிறது. இவற்றின் முட்டைகளை மனிதர்கள் அதிக அளவில் ஸ்வாகா செய்ததால் இந்த இனம் கருவிலேயே ஆம்லெட்டாகவும், ஆஃப் பாயிலாகவும் ஆகிவிட்டது தனி சோகம். இது போதாதென்று லேப்ரடார் வாத்துகளின் உணவுகளை மனிதர்கள் கபளீகரம் செய்ய ஆரம்பித்து விட்டதால் பட்டினி கிடந்தும் பல வாத்துகள் பரலோகம் போய்விட்டன. இவை அனைத்தும் சேர்ந்து இந்த பாவப்பட்ட பிராணியின் பயணத்திற்கு முற்றுப்புள்ளி வைத்துவிட்டன.

No comments:

Post a Comment